Seni Duman Duman Seviyorum [Arşiv]

KraL

31.Mayıs.2019, 03:51

<div id="post_message_4938496"><blockquote class="postcontent restore "><div style="text-align: center;">Seni Duman Duman Seviyorum...</div> <div style="text-align: center;"> Seni; sana yazmanın güzelliğini sadece ben bilirim ve ben anlarım, çünkü seni sana anlatırken umudumu, hasretimi, sevgimi yazdım. Ben seni kimsenin bilmediği, göremediği uzaklardan sevdim, derin, gizemli, alımlı, ulaşılmaz bir okyanusun derinliğinde buldum da sevdim. Kimi vakit uykusuzluğumda, kimi vakit derin uykularımda, kimi vakit yokluğunda, kimi de yanımda olduğun anlarda seni özledim. Alamadığım, tutmaya cesaret edemediğim, hasretine alaz alaz yandığım parlak bir inciydin benim için. Ben seni soğuk ve yağmurlu bir günde, seni düşünürken sıcaklığının içimi yaktığı anlarda sevdim. Sen uyurken gözlerinin derinliklerine daldım, ama en çok da sensizliğime yandım, seni sensiz beklerken. Hiç üşenmeden seni yazdım, yazmayı seni anlatırken, okumayı da sana yazdıklarımı hecelerken öğrendim. Seni sadece selvi boyun, saçların yada gözlerin, güzel bir yüzün var diye değil, fikirlerinle, konuşmandaki güzelliğin, duruşun ve benim kor halde yanan yüreğimle seni sevdim. Sen vücudumun dört bir köşesine yayıldığında, beni sardığını ve her soluk alışımda ciğerlerime ılık ılık işlediğini bilerek sevdim. Seni kış gecelerinin o soğuk yatağında beraber uyuyup beni ısıttığın, ve rüyalarımda buluştuğumuz gecelerde sevdim. Seni ellerinden tutup kanımın kaynadığı, kalbimin yerinden fırlayacağını hissettiğim anlarda, o ıslak dudaklarınla beni sevdiğini söyleyeceğin anları düşünerek sevdim. Sen ne kadar uzaklarda olsan da, aramızdaki kilometreler ne kadar çok olsa da, ben seni sevmeyi düşünerek sevdim. Seni kokladım da yazdım satırlarımı hece hece, Seni yazdım soluk bile vermeden, içimdeki sıcaklığını, kokunu yitirmeden. Çünkü seni soluk gibi yaşıyorum, soluk alır gibi seni yazıyorum. Ve Sen iyi ki varsın.</div>