Bir ayrılık yankısı var nefesinde…
Kelimeler buz tutarak düşüyor dudaklarından.
Ellerin, ellerimi öksüzlüğe bırakıyor,
Gözlerin rotasını değiştiriyor, uzaklaşıyor gözlerimden.
Ey bakışlarına aşktan öte anlam verdiğim..!
Bıraksan da ellerimi hicranınla,
Yüreğimden tutuyorsun sevdiğim!

Bir zerzele sarsıntısı var sözlerinde…
Kelimeler çatırdayarak dökülüyor dilinden.
Ayakların ayrılığa dolanmış, hep geriye atıyor…
Adım adım çiğniyor, eziyorsun canımı derinden.
Ey gözlerine yedi kat püsküllü alem serdiğim..!
Konuşsan da ayrılığı intizarınla,
Yüreğimde susuyorsun sevdiğim!

Bir ırmak uykusuzluğu var gözlerinde…
Kelimeler ıslanarak sızıyor nefesinden.
Sen rüyaları uyandırırken göz kapaklarımda,
Cümleler boğularak uzanıyor yürek kıyısına birden.
Ey kaşlarına uçurum meltemiyle değdiğim..!
Vursan da anıları bizarınla,
Yüreğime gömüyorsun sevdiğim!

Bir yangın telaşı var adımlarında…
Kelimeler tutuşarak firar ediyor sesinden.
Ay ışığına dayarken bu sisli bakışlarımı,
Kim bilir hangi şehrin sokak lambalarında üşüyecek gölgen.
Ey adına, şahikalarda açan gonca dediğim..!
Kaçırsan da aydınlığı ruhsarınla,
Yüreğimi söküyorsun sevdiğim!

Kadim Dolunay